اردیبهشت را می شود یک گوشه تکیه زده به دیوار نشست، پاها را جمع کرد توی بغل و آرام آرام عاشقی کرد.
اردیبهشت را می شود آرام آرام مُرد!
به من باشد میگویم هیچ عشقی نباید توی اردیبهشت تمام شود ، هیچ دلی نباید توی اردیبهشت بگیرد ، تنگ شود.
اصلا" اردیبهشت را باید دوباره از نو عاشق شد!
بهار باید اول جادهء دل بستن باشد ، اول عاشقی کردن ها.
اردیبهشت را باید کامل عاشقی کرد.
آن زمان که دلت و احساست بنفش ملایم است و دنیا عینهو رنگین کمان چند رنگ عشوه میاید و چشمک میزند، اردیبهشت را باید روی دور آهسته زندگی گذاشت و زندگی کرد.
اردیبهشت را باید از پشت تمام شال های نخی رنگی به تماشا نشست.
ملایم آرام یواش.
دقیقا "یواش".
مریم سمیع زادگان
درباره این سایت